Baviaantjes

De blikkerende hoektanden steekt hij in de lucht
Hij komt van zijn rots
langzaam, zijn billen half voortslepend
Laat hij zich gelden in de groep
een alfa-mannetje
de baviaan

Niet de beslommeringen van de grote stad
maar die van de kale rotsen
de savanne
hij heerst over de vlakten
de echte koning van de jungle
de baviaan